Anjo's struikelblokken op werk tijdens en na chemokuren

Anjo op de berg

Werk als houvast

Anjo kreeg in 2011 de diagnose borstkanker. Dat veranderde haar van een ambitieuze leidinggevende in iemand met een levensbedreigende ziekte. Al haar zekerheden vielen weg. Haar werk was haar houvast.

Afspraken met mijn team

Anjo werkte als leidinggevende: "Ik wilde tijdens mijn chemokuren graag 2 dagen per week blijven werken. Ik besprak met mijn team dat als het voor hen niet goed voelde, ze aan de bel zouden trekken. 2 weken na mijn 1e kuur hoorde ik dat de bedrijfsarts, directeur en P&O hadden besloten dat ik mijn leidinggevende taken moest neerleggen. Ik was overstuur, omdat voor mijn gevoel mijn laatste zekerheid werd afgepakt. Hoewel dit besluit werd teruggedraaid, zorgde het er wel voor dat ik bang bleef dat ze mijn taken zouden afnemen.

Hulp bij werken met en na kanker

In mijn ziekteperiode waren er nog geen BACO’s (bedrijfsarts consulent oncologie, red.). Ik wist ook niet dat er gespecialiseerde re-integratiebureaus zijn die mij én mijn werkgever konden helpen bij terugkeer naar werk. Want natuurlijk weten de meeste werkgevers niet wat een kankerpatiënt allemaal doormaakt. En is een 'gewone' bedrijfsarts vaak niet op de hoogte van alle ins en outs van kanker. En dan willen veel patiënten ook nog eens zo snel mogelijk weer aan het werk en alles achter zich laten. Als je lang ziek bent, kom je in een woud van regels en instanties terecht. Tijdens een gesprek bij het UWV greep mijn man in toen ik 'opschepte' over mijn energieniveau. Hij zei: 'Kom op, je doet je veel te goed voor. Je bent doodop aan het einde van de dag’.

De uitdaging van weer gaan werken

Kankerpatiënten gaan vaak na ongeveer 1 jaar weer integreren. Dat is precies het moment dat veel patiënten uit de overleef-modus komen. Ze realiseren zich hoe ziek ze zijn geweest en wat de gevolgen van de ziekte zijn. Zoals vermoeidheid en verminderd reactie- en concentratievermogen, waar ik zelf last van heb. Je vecht om de oude te worden, maar je moet leren accepteren dat er een nieuwe ik is. En tijdens die rollercoaster moet je dan ook nog eens je werk hervatten. Dat is een grote uitdaging.

Praten met mijn werkgever hielp

4 jaar geleden kwam mijn functie te vervallen. En kwam er een zwaardere functie voor terug. Ik dacht vanuit mijn oude ik 'daar ga ik op solliciteren'. Gelukkig had ik toen een loopbaancoach. Die zei: 'Waar ben je mee bezig? Moet je jezelf nog steeds bewijzen? Ga praten met je werkgever.' Daardoor heb ik nu een leuke baan als coördinator opleidingen. En mijn werkgever houdt rekening met mijn beperkingen. Dus mijn advies is: aarzel niet om hulp te vragen. Je hoeft het niet alleen te doen."