177Lu-PSMA Radioligand therapie voor patiënten met speekselklierkanker

Bij veel speekselkliertumoren komt een molecuul voor dat we ook zien bij prostaatkankercellen: PSMA. Bij prostaatkanker kan daar heel gericht tegen behandeld worden. Bij speekselklierkanker in de toekomst wellicht ook? 

Met dit onderzoek willen de onderzoekers de veiligheid en effectiviteit van radionucliden bij speekselklierkanker bepalen. 

Er zijn verschillende vormen van speekselklierkanker, waarbij adenoid cysteus carcinoom (ACC) en salivary duct carcinoom (SDC) het meest voorkomen. Bij ACC is chemotherapie de beste behandeloptie, bij SDC hormoontherapie. Als de tumor uitzaait, dan overlijden de meeste patiënten op den duur aan de ziekte. Daarom zijn nieuwe behandelingen hard nodig.  

Hoe wordt dit onderzoek uitgevoerd? 

Op prostaatkankercellen komt een molecuul voor, PSMA, dat ook op ACC-tumoren wordt gezien en op een deel van de SDC-tumoren. Op dit PSMA-molecuul kan heel gericht worden behandeld met radionucliden. Dat zijn radioactieve stoffen die je, in dit geval, specifiek kunt laten binden aan PSMA, waarna ze de kankercellen bestralen en vernietigen. 
 
Vanwege de aanwezigheid van PSMA ligt deze behandeling daarmee ook in het bereik van patiënten met speekselklierkanker, maar het is belangrijk om eerst noodzakelijke onderzoeken te doen naar de veiligheid en dosis van zo’n behandeling. Dat wordt in dit project gedaan bij een klein aantal patiënten. Ook willen de onderzoekers bepalen of het mogelijk is om met hormoontherapie de tumoren die ongevoelig zijn voor de radionucliden, alsnog gevoelig te maken voor deze behandeling. 

Wat levert dit onderzoek op? 

Als deze kleine patiëntenstudie succesvolle resultaten oplevert en duidelijk is hoe de behandeling veilig kan worden gegeven, kan een grotere vervolgstudie worden opgezet om de behandeling met radionucliden voor meer speekselklierkankerpatiënten mogelijk te maken.